Markos 2:11-17

« Markos 1 | Markos 2 | Markos 3 »
10-11Ne var ki, İnsanoğlu'nun yeryüzünde günahları bağışlama yetkisine sahip olduğunu bilesiniz diye...” Sonra felçliye, “Sana söylüyorum, kalk, şilteni topla, evine git!” dedi. 12Adam kalktı, hemen şiltesini topladı, hepsinin gözü önünde çıkıp gitti. Herkes şaşakalmıştı. Tanrı'yı övüyorlar, “Böylesini hiç görmemiştik” diyorlardı.
Levi'nin Öğrencilere Katılması
(Mat.9:9-13; Luk.5:27-32)
13İsa yine çıkıp göl kıyısına gitti. Bütün halk yanına geldi, O da onlara öğretmeye başladı. 14Yoldan geçerken, vergi toplama yerinde oturan Alfay oğlu Levi'yi gördü. Ona, “Ardımdan gel” dedi. Levi de kalkıp İsa'nın ardından gitti.
15Sonra İsa, Levi'nin evinde yemek yerken, birçok vergi görevlisiyle günahkâr O'nunla ve öğrencileriyle birlikte sofraya oturmuştu. O'nu izleyen böyle birçok kişi vardı. 16Ferisiler'den bazı din bilginleri, O'nu günahkârlar ve vergi görevlileriyle birlikte yemekte görünce öğrencilerine, “Niçin vergi görevlileri ve günahkârlarla birlikte yemek yiyor?” diye sordular.
17Bunu duyan İsa onlara, “Sağlamların değil, hastaların hekime ihtiyacı var” dedi. “Ben doğru kişileri değil, günahkârları çağırmaya geldim.”
« Markos 1 | Markos 2 | Markos 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:10 Ne var ki... bilesiniz diye Bkz. Luk.5:24’e ait not. İnsanoğlu Bkz. Makale:İsa Mesih Kimdir?, s. 1373.
2:3-12 Yahudiler’e göre Mesih bile günahları bağışlayamazdı. İsa’nın yalnızca Tanrı’ya ait olan bir hakka sahip olduğunu iddia etmesi (Mar.2:5) din bilginlerine göre Tanrı’ya küfür demekti (krş. Mar.14:61-65 ve ilgili not). İsa kendisine karşı işlenmemiş günahları bağışladığını söyleyerek Tanrı’yla aynı yetkiye sahip olduğunu ifade etmiş oluyordu (bkz. Yu.2:11; Yu.20:30-31 ve ilgili notlar; ayrıca bkz. Luk.5:24). İsa’nın yetkisi Markos’ta sıkça vurgulanır.
2:14 Alfay oğlu Levi Levi’nin öbür adı Matta’dır (bkz. Mat.9:9 ; Mat.10:2-4 ; krş. Luk.1:27-28). Rab İsa bir süre için Kefarnahum’da hizmet ettiğinden dolayı Levi, İsa’yı daha önceden tanıyor olmalıdır. vergi toplama yeri Levi’nin vergi toplama yeri, büyük olasılıkla Şam’dan Kefarnahum’a ve oradan daAkdeniz kıyısı ve Mısır’a uzanan yol üzerindeydi (Yşa.9:1’de ‘Deniz Yolu’ olarak adlandırılmıştır). Romalılar adına vergi toplamak üzere çalışan ve asıl olarak gümrük vergisi toplayan bu Yahudiler, çoğunlukla makul olmayan ödemeler talep eden, bu yüzden nefret edilen ve toplumdan dışlanan kişilerdi. Ayrıca, Roma adına çalıştıkları için vatan haini olarak da görülüyorlardı.
2:15-16 günahkârlar Yahudiler’in “günahkâr” olarak nitelendirdiği insanlar yalnızca ahlâksız kimseleri değil, aynı zamanda Kutsal Yasa’yı din bilginlerinin yorumladığı şekliyle izlemeyi reddedenenleri de kapsıyordu.
2:16 Ferisiler’den bazı din bilginleri Bkz. Luk.5:17 ve ilgili not.
2:17 Doğru kişileri değil, günahkârları çağırmaya geldim Kendini doğru görenler kurtuluşa ihtiyaçları olduğunun farkına varmazlar, ancak günahlı olduklarını kabul edenler bu ihtiyacın bilincindedirler.

Videolar

Markos Girişi

Kitabın İçeriği: Markos, İsa'nın yaşamını anlatan İncil'in ilk dört kısmı arasında en kısa olanıdır. İsa'nın ne doğumundan, ne soyağacından, ne de çocukluğundan söz eder. Öğretiye daha az ağırlık verir. Örneğin Matta'da 21, Luka'da 26 benzetmeye karşılık Markos'ta sadece 9 benzetme vardır. Markos daha çok İsa'nın yaptıklarını yazıyor. Kısa ve öz yazar (birinci bölümde ne denli çok sayıda olayın anlatıldığına bakın). Anlatım canlı ve hareketlidir. Markos, öbür yazarlara oranla belirli bazı olayları daha ayrıntılı yazar1. Dikkatini, özellikle insanların İsa'ya gösterdiği ilginin üzerinde yoğunlaştırır2.

Kitabın konusu 1:1'de yalın bir şekilde açıklanır: «Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'le ilgili Müjde'nin başlangıcı.» Gerçekte Markos, İsa'yı Tanrı Oğlu3, İnsanoğlu4 ve çoktan beri beklenen kurtarıcı-kral Mesih5 diye tanıtır. Ne var ki İsa, «İnsanoğlu hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi» diyor (10:45). Böylece İsa durup dinlenmeden gezer ve öğretisini yayar, hastaları iyileştirir. Yaptığı mucizelerle kimliğini ve yetkisini kanıtlayarak6 kalabalıkları peşinden sürükler. Ama görevinin bu döneminde, kendisini tanıyanları sık sık uyararak kendisiyle ve mucizeleriyle ilgili haberleri yaymalarını engellemeye çalışır7. Dikkatini daha çok seçtiği kişileri eğitmeye verir8. Konuşmalarında, onu izlemenin bedelini9, imanı10 ve Tanrı'nın Egemenliği'ni11 durmadan vurgular. Eylemleri önemli tepkilere yol açar. Bir yandan kötü ruhlara meydan okur, onları kovar12, öte yandan Yahudi dininin ileri gelenleriyle çatışır13. Bunların kışkırtmasıyla gerçekleşecek ölümünden ve dirilişinden sık sık söz eder14. Kitabın neredeyse dörtte biri İsa'nın ölümünü ve dirilişini anlatır.

Ana Hatlar:

1:1-13 İsa'nın ortaya çıkışı
1:14-9:50 İsa'nın Celile ve çevresindeki faaliyetleri
10:1-52 İsa'nın Yeruşalim'e giderken yolda öğrettikleri
11:1-16:20 Yeruşalim'deki son günler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 24

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş