Ezra 1:4-10

1:2-6 Pers imparatorlarının hâkimiyetlerine aldıkları halklara yönelik politikasıAsur ve Babilliler’inkinden çok farklıydı; fethettikleri halklara hoşgörülü davranarak özgürce tapınmalarına ve sürgündekilerin kendi topraklarına dönüp yıkılmış kentleri (tapınakları dâhil) onarmalarına izin vererek hem bu halkların yaşadığı yerlerde isyan çıkmasını engelleyeceklerini hem de o halkların tapındığı ilahların beğenisini kazanacaklarını düşünüyorlardı.

1:2-4 Koreş’in fermanı İsrailliler’in dili olan İbranice’de yazılmıştır. Halbuki Ezr.6:3-5’ te sözü edilen ferman, arşiv dili olanAramice’de yazılmıştır.

1:4 gönülden sunular Hem Tanrı’nın tapınağının yeniden kurulması ve tapınağa ait hizmetlerin yeniden başlatılması hem de halkın gereksinimlerinin karşılanması açısından önemli bir bağış (bkz. Ezr.2:68; Ezr.3:5; Ezr.8:28).

1:5 Yahuda ve Benyamin Yahuda Krallığı’nın iki büyük oymağı. boy başları Bkz. Ezr.10:16.

1:7-8 Savaşta galip gelenlerin, fethettikleri kentlerin ilahlarına üstün geldiklerini (krş. Hak.11:21’e ait not) göstermek amacıyla putlarını götürmeleri gelenekti. İsrailliler’in puta tapması yasak olduğu için tapınakta RAB’bi simgeleyen resim veya heykel yoktu (bkz. Çık.20:4) ; Nebukadnessar sadece tapınaktaki eşyalarla yetinmek zorunda kalmıştı. Şeşbassar Bir Babilli adı olmasına rağmen Şeşbassar, büyük olasılıkla Samiriye satrapının yönetimi altında Yahuda vali yardımcısı olarak hizmet etmiş bir Yahudi memurdu (bkz. Ezr.5:14). Bazı yorumcular, Yahudi Tarihçi Josefus’un yazılarına dayanarak (Josefus’un, Yahudiler’in Tarihi kitabı, 11.1.3) ve bazı ayetleri karşılaştırarak (krş. Ezr.5:14 ile Hag.1:1; Hag.2:2; Ezr.3:2-8; Ezr.5:16 ile Hag.1:14-15; bkz. Zek.4:6-10) Şeşbassar ile Zerubbabil’in aynı kişi olduğunu, bazıları Apokrifa’daki 1 Esdras Zek.6:18’e dayanarak bunların farklı kişiler olduğunu, bazıları ise, Şeşbessar’ın Kral Yehoyakin’in dördüncü oğlu olan Şenassar (1Ta.3:18) olduğunu savunur ki buna göre Zerubbabil Şeşbessar’ın yeğenidir (krş. Ezr.3:2 ile 1Ta.3:17-18).

1:9-11 Asurlu ve Babilli savaşçıların getirdiği ganimetlerin envanteri yazmanlar tarafından tutulurdu. 9-10. ayetlerdeki rakamların toplamı, Ezr.1:11’deki 5 400 değil, 2 499’ dur. Bu toplamada, yalnızca büyük ve daha değerli kaplar dikkate alınmış olmalıdır.